Bahaettin Karakoç, Türk şiir dünyasında derin izler bırakmış bir şair ve yazar olarak 5 Mart 1930 tarihinde Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesine bağlı Ekinözü kasabasında doğdu. 16 Ekim 2018’de 88 yaşında Kahramanmaraş’ta hayatını kaybeden Karakoç, zengin bir edebi miras, çok sayıda ödül ve kültürel katkılarıyla anılıyor. Abdurrahim ve Ertuğrul Karakoç gibi tanınmış şair kardeşlere sahip olan Karakoç, Türkiye’nin edebiyat sahnesinde kendine özgü bir yer edindi.
ERKEN YAŞAM VE EĞİTİM YILLARI
Karakoç’un çocukluğu, Ekinözü kasabasında beş erkek ve dört kız kardeşiyle geçti. İlköğrenimini köyündeki sınırlı imkanlarla tamamlayan şair, daha sonra eğitimine Adana-Düziçi Köy Enstitüsü’nde devam etti. Bu kurumun sunduğu pratik ve yaratıcı eğitim ortamı, onun doğaya ve insan hikayelerine duyduğu ilgiyi pekiştirdi. Ardından Hasanoğlan Köy Enstitüsü’nden mezun olan Karakoç, bu süreçte edebiyat ve sanatla olan bağını güçlendirdi. Köy enstitülerinin kapanışından sonra bile bu eğitimin izleri, onun sade ama derin şiirlerinde kendini gösterdi.
MESLEKİ KARİYER VE EDEBİ BAŞLANGIÇ
Eğitiminin ardından Karakoç, Kahramanmaraş’taki sağlık kuruluşlarında sağlık memuru olarak uzun yıllar görev yaptı. Kariyerinin son durağı olan Kahramanmaraş Verem Savaş Dispanseri’nde 1982 yılında emekliye ayrıldı. Mesleki hayatı boyunca edebiyata olan tutkusunu hiç bırakmayan şair, boş zamanlarında şiir yazmaya ve yazılarıyla çeşitli gazete ve dergilerde yer almaya devam etti.
1986-1987 yıllarında Kahramanmaraş’ta Dolunay dergisini çıkararak yerel şairlere ve yazarlara platform sundu. Ayrıca her yıl düzenli olarak düzenlenen Dolunay Şiir Şölenleri’ni başlatması, Kahramanmaraş’ı bir edebiyat merkezi haline getirme çabalarının bir yansıması oldu. Karakoç’un şiirleri, farklı müzik türlerinde bestelenerek Türk müziğine de katkıda bulundu; özellikle sevgi ve doğa temalı eserleri bu alanda dikkat çekti.
ÖDÜLLER VE ULUSLARARASI KATKILAR
Karakoç’un edebi başarısı, aldığı ödüllerle taçlandı. 1986’da Türkiye Yazarlar Birliği tarafından “Yılın Şairi” seçilerek Türk edebiyatındaki yerini sağlamlaştırdı. 1989’da Kültür Bakanlığı tarafından Türkiye’yi temsilen Romanya’daki “Struga Uluslararası Şiir Akşamları Festivali”ne katıldı ve burada sunduğu tebliğle uluslararası bir platformda tanındı. 1991’de Diyanet Vakfı’nın düzenlediği “Münacaat Yarışması”nda “Beyaz Dilekçe” adlı şiiriyle birincilik kazanması, dini temalı eserlerindeki başarısını ortaya koydu. Bu ödüller, Karakoç’un hem ulusal hem de küresel ölçekte bir şair olarak kabul görmesini sağladı ve şiirlerinin farklı kültürlerde yankı bulmasına zemin hazırladı.
EDEBİ MİRAS: ZENGİN BİR ŞİİR KÜLLİYATI
Karakoç’un edebi kariyeri, 1962’de yayımlanan Mevsimler ve Ötesi ile başladı ve 2009’da Barış Çağrısı Şiirleri ile devam etti. Toplamda 20’den fazla esere imza atan şairin başlıca kitapları şunlardır: Seyran (1973), Zaman Bir Beyaz Türküdür (1974), Sevgi Turnaları (1975), Ay Şafağı Çok Çiçek (1983), Kar Sesi (1983), İlkyazda (1984), Bir Çift Beyaz Kartal (1986), Menzil (1991), Uzaklara Türkü (1991), Güneşe Uçmak İstiyorum (1993), Beyaz Dilekçe (1995), Güneşten Öte (1995), Dolunay Şiir Güldestesi (1996), Leyl ü Nehar Aşk (1997), Aşk Mektupları (1999), Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman, Ay Işığında Serenatlar (2001), Sürgün Vezirin Aşk Neşideleri (2004) ve Ben Senin Yusuf’un Olmuşum (2006). Bu eserler, aşk, doğa, barış ve insanlık temalarını işleyen lirik bir üslupla doludur. Dolunay Şiir Güldestesi, şairin düzenlediği şölenlerden derlenen şiirleri bir araya getirirken, Barış Çağrısı Şiirleri dünya barışına yönelik evrensel bir mesaj içerir.
SON YILLAR VE VEFAT
Karakoç’un son yılları, sağlık sorunlarıyla geçti. 16 Ekim 2018’de Kahramanmaraş’taki bir hastanede hayatını kaybeden şair, geride zengin bir edebi miras bıraktı. Ölümünden sonra düzenlenmeye devam eden Dolunay Şiir Şölenleri, onun edebiyata olan katkısını yaşatmayı sürdürüyor. Cenazesi, Kahramanmaraş’ta ailesi ve sevenleri tarafından büyük bir katılımla uğurlandı.Bahaettin Karakoç, Türk edebiyatında sade ama etkileyici üslubuyla unutulmaz bir iz bıraktı. Şiirleri ve düzenlediği etkinliklerle Kahramanmaraş’ın kültürel kimliğine katkıda bulunurken, eserleri günümüzde de okuyucular tarafından ilgiyle takip ediliyor.
